De komedie ‘Art’ is een van de bekendste en succesvolste toneelstukken van de Franse schrijfster Yasmina Reza. In deze fonkelnieuwe uitvoering kruipen Waldemar Torenstra, Thijs Römer en Frederik Brom in de huid van drie vrienden, die al bekvechtend over een wit schilderij hun vriendschap testen. Het begint allemaal als Serge voor een idioot hoog bedrag een hypermodern doek koopt en zijn vrienden Mark en Ivan uitnodigt om het te komen bewonderen. Mark vindt het een draak van een werk, een reactie die Serge in het verkeerde keelgat schiet. Ivan probeert de boel te sussen – over smaak valt niet te twisten, toch? – maar gooit onbedoeld olie op de al verhitte discussie. Al snel wordt het schilderij een excuus om elkaar eens goed de waarheid te zeggen. Zetten ze zo hun vriendschap op het spel? De première vond bijna 25 jaar geleden plaats in Parijs en sindsdien is het stuk verschillende keren onderscheiden, onder meer met een Laurence Olivier Award en Tony Award voor Best Play en een Olivier Award voor Best Comedy.
Nederlands bekendste filosoof op toneel voor iedereen die af en toe eens nadenkt!
‘Niets menselijks is mij vreemd’. HZT brengt Nederlands bekendste filosoof op toneel. Brandend actueel met zijn bevlogen en rationeel onderbouwde boodschap van vrede, vrijheid en openheid. Een man van vlees en bloed, heen en weer geslingerd tussen eenzaamheid, vrijheid, strijd en verzet. Hij toont dat er géén kloof kan zijn tussen overtuiging en het eigen leven, tussen denken en praktische wijsheid, tussen idealen en politiek realisme. Een voorstelling voor jonge idealisten, oude krokodillen en iedereen die af en toe eens nadenkt.
De pers over het eerdere deel ‘Marx’: “Het scherpste politieke theater dat ik in tijden heb gezien. Confronterend en prikkelend. We gingen aangevuurd en gloedvol naar buiten.”
Socrates en Marx gingen voor in deze filosofenreeks van Het Zuidelijk Toneel
‘Spinoza’ is, na ‘Socrates’ en ‘Marx’, nummer drie van HZT’s aansprekende, humorvolle en onderhoudende filosofenreeks. Ze wekken filosofen tot leven en kijken terug op hun leven, werk en de erfenis. Leer en geniet van het vakmanschap van bedenker en regisseur Stefaan Van Brabandt. De tekst is geschreven door Spinozakenner Tinneke Beeckman en gespeeld door ervaren rot Han Kerckhoffs.
DE VERLEIDERS brengen vlijmscherpe theaterstukken over de moraal aan de top van het bedrijfsleven. Dit keer richten zij hun pijlen op de handelaren in big data: de Facebooks, Apples, Googles en Übers van deze wereld. Ze hebben een ongekende macht, voelen zich boven elke wet verheven en weten alles van ons. Maar wat houden zij voor ons verborgen?
Stelt u een wereld voor waar al het nieuws dat u ziet wordt bepaald door uw salaris, uw adres en wie uw vrienden zijn. Stelt u een wereld voor waarin u nooit in aanraking komt met nieuwe ideeën. Het schrikbeeld van Orwells ‘1984’ is anno nu de verontrustende realiteit. Zonder dat we er erg in hebben. Zonder dat we het erg vinden! DE VERLEIDERS tonen aan dat iedereen geheimen heeft die niet onthuld mogen worden, of waarvan u niet eens weet dat u ze hebt. Lees voor het bezoek aan ‘#niksteverbergen’ de voorwaarden en klik dan op accepteer.
“Je bent herboren, nu kan het feesten beginnen. Niet dus.”
Fahd is terug! Op het kruispunt van zijn bestaan. Het leven ligt aan zijn voeten, fysiek voelde hij zich nooit beter en als hij wil kan hij elke avond de meest wilde feesten bezoeken. Toch knaagt er iets. Een taaie familiekwaal dreigt de kop op te steken, oude angsten keren terug. Hoe ga je om met totale vrijheid? Waar liggen grenzen als alles grenzeloos is? En hoe leef je met een tijdbom in je lijf?
Theatermaker en acteur Fahd Larhzaoui brak in 2014 door met zijn solo ‘Schijn’, over een man die een dubbelleven leidt. ‘Schijn’ speelde voor bomvolle zalen in Nederland, Curaçao en Suriname. In ‘Shirt uit Fahd!’ bekijkt Fahd zijn lot weer even eerlijk, humoristisch en scherp en met zijn kenmerkende fysieke en gepassioneerde speelstijl. Waar ‘Schijn’ een coming of age was, waarin hij zich ontworstelde aan zijn wortels, is ‘Shirt uit Fahd!’ een facing the facts waarin diezelfde wortels hem dreigen te verstikken.
Piet Menu van Het Zuidelijk Toneel over Fahd Larhzaoui:
“Door een ontmoeting met de ander leer je jezelf kennen, dat is het motto van Het Zuidelijk Toneel. Shirt Uit Fahd! is zo’n indringende ontmoeting. Omdat in Fahd’s Marokkaanse roots en in de periode na Schijn, een universele, moderne en herkenbare worsteling zit met vrijheid en de nood aan roes, rust en rebellie.”
7/4
14-16
Vernissage: Jacques Renoir
Op zondag 7 april vindt de vernissage plaats van ‘Au-delà du regard’, een expositie van fotografisch werk van Jacques Renoir.
Onder de titel ‘Au-delà du regard’ exposeert de gerenommeerde Franse fotograaf en cineast Jacques Renoir van 7 april t/m 30 juni 2019 een selectie van zijn indrukwekkend fotografisch werk in het Herman van Veen Arts Center op landgoed De Paltz Soest, Nederland. De scenografie is van de Belgische kunstpromotor Ingrid Verbraeken.
Uw gastheer en -vrouw zijn Herman van Veen en Gaëtane Bouchez.
Leden van het Nederlands Kamermuziekensemble spelen en er wordt gedanst door het Jong Harlekijn Danstheater.
Aansluitend zal Jacques Renoir een uitleg geven over zijn inspiratie en werken.
Een feestelijke voorstelling met nepwimpers, muziek en prachtige Shakespeare taal. Met Roeland Fernhout als (je leest het goed) feeks Katherina en Astrid van Eck als Petruchio.
Regietalent Nina Spijkers gaf al eerder een succesvolle draai aan toneelklassiekers. Haar ‘Ivanov’ kreeg ★★★★ van de Volkskrant. Dit keer zet ze haar tanden in Shakespeare’s ‘Het temmen van de feeks’. Mannen spelen alle vrouwenrollen en vrouwen alle mannenrollen. Een feestelijke voorstelling met nepwimpers, muziek en de prachtige taal van Shakespeare. Met in de hoofdrollen Roeland Fernhout als feeks Katherina en Astrid van Eck als Petruchio.
Katherina is een vrouw met wie niemand wil trouwen. Haar zusje Bianca, in alles haar tegenbeeld, is veel geliefder. Bianca mag van hun vader pas trouwen als ook Katherina aan de man is gebracht. Hoewel dit een helse opdracht lijkt, gaat de rijke Petruchio de uitdaging aan om deze feeks te temmen. Maar wie temt nu eigenlijk wie?
Nina Spijkers over ‘Het temmen van de feeks’
“De afgelopen twee jaar heb ik persoonlijk als een enorme zoektocht ervaren naar mijn stem als theatermaker en als vrouw. Ik heb mij hiervoor vaak schuldig gemaakt aan het wegzetten van feminisme als iets schreeuwerigs en ‘lekker mannen haten’. Inmiddels zijn er fantastische nieuwe stemmen in de discussie. Het gaat nu over gelijkheid en kracht en niet over het onoverbrugbare verschil tussen mannen en vrouwen en de vrouw als slachtoffer hiervan. Aan de andere kan bewijst de #metoo beweging dat we er nog lang niet zijn. In deze voorstelling onderzoek ik, samen met een club geweldige acteurs, de verschillen en overeenkomsten in man-vrouw verhoudingen nu en in de tijd van Shakespeare. Met dubbelrollen, nepwimpers, prachtige taal, muziek en show formuleren we ons antwoord op Shakespeares stuk.”
Het boek was een bestseller, de film een blockbuster, de musical een kaskraker en dan is er nu de mag-u-niet-missen toneelbewerking van het ultieme liefdesverhaal uit de Nederlandse literatuur: ‘Turks Fruit’. De autobiografische roman van Jan Wolkers heeft na bijna vijftig jaar nog niets aan universele kracht en ontroering ingeboet en staat nog altijd hoog genoteerd op de boekenlijst van middelbare scholieren. Paul Verhoevens verfilming, die van Monique van de Ven en Rutger Hauer op slag filmsterren van internationale allure maakte, is met 3,6 miljoen bezoekers nog steeds de best bezochte Nederlandse film ooit.
‘Turks Fruit’ vertelt van de heftige liefde tussen een beeldhouwer en een liftster. Hun ongekend passionele relatie krijgt een dramatische wending als de jonge vrouw ernstig ziek wordt. De toneelbewerking van Sophie Kassies is een ongekuiste, sensuele én ontroerende hommage aan dit liefdesverhaal zonder weerga.
“Alles treft doel: in volle overtuiging richting ondergang.” De beste voorstelling van seizoen 2012-2013 terug in het theater.
‘Wie is er bang voor Virginia Woolf’ is terug. Dood Paard speelt de legendarische tekst integraal in een sobere enscenering. Nachtelijke gasten worden meegesleurd in een confrontatie tussen het echtpaar Martha en George, die in een totale oorlog overgaat.
George: “Ja, laten we er nog maar eentje nemen voordat we naar bed gaan.”
Martha: “Naar bed gaan? Waar heb je het over? En de gasten dan?”
George: “De wat?”
Martha: “De gasten. GASTEN.”
George: “GASTEN!”
Martha: “Ja, gasten… mensen. We krijgen gasten.”
George: “Wanneer?”
Martha: “Nu!”
Theatermakers Geert Lageveen en Leopold Witte hebben er dringend behoefte aan om de balans op te maken. Ze zijn allebei dik in de vijftig. Hoe gaan ze daarmee om? Waar staan ze in het leven? Welke rol willen ze nog spelen? Hoe willen ze herinnerd worden? En welke plaatjes moeten er gedraaid worden op hun allerlaatste feestje? Op zoek naar antwoorden leggen Geert en Leopold elkaar het vuur na aan de schenen. Op dezelfde persoonlijke en herkenbare manier als in hun veelgeprezen ‘237 redenen voor seks’ delen ze vileine speldenprikken uit en steggelen ze over de dood. Waar de een de dood ziet als deel van het leven, bezweert de ander haar door allerlei doelen te stellen. Terwijl ze plaatjes draaien van overleden helden en leeftijdgenoten, associëren de mannen er luchtig op los. Regisseur Michiel de Regt laat Lageveen en Witte doen waar ze goed in zijn: een theatrale versie spelen van zichzelf.
www.orkater.nl
Zes acteurs bereiden zich voor op het spelen van ‘Casablanca’, geïnspireerd op de Hollywood-klassieker. Spelen zij dit stormachtige liefdesverhaal zoals het ooit is geschreven? Of neemt hun verhaal een andere wending?
Hoe dan ook, Stefan Rokebrand (Chez Brood, Celblok H) en Jamie Grant (KLEM, LEEF!) spelen de gedoemde geliefden waartussen de passie onvermijdelijk oplaait. Is de verwachting.
Een fonkelnieuwe muziektheatervoorstelling, die het klassieke verhaal verbindt met de prangende actualiteit en hierop reflecteert. Over een tijd waarin mensen met bootjes uit Europa vluchtten, in een tijd waarin Europa juist toevluchtsoord is. Casablanca als echo naar de toekomst, vol allesomvattende vragen en actuele dilemma’s.
‘Casablanca’ is geschreven door de veelgeprezen theaterauteur Jibbe Willems. De regie is in handen van Madeleine Matzer. Met bijzondere nieuw-gecomponeerde muziek van Gouden Kalf-winnaar Helge Slikker.
Ik verlang soms terug naar analoge dagen
naar dagen in zwart-wit.
Niet omdat vroeger alles beter was,
maar omdat ik toen nog dromen kon
over een toekomst.
www.bostheaterproducties.nl
‘Single Camping’ is een zoetzure muzikale komedie over vijf kersverse singles op een camping, gerund door een fanatieke therapeute en een genderneutrale animatieclown.
Wat als u net gescheiden bent en u zit de halve zomer in u eentje opgescheept met de kinderen? Of wat als u ze juist tegen uw zin een halve zomer moet missen? Wat als u kampt met een minderwaardigheidscomplex én een verwaarloosd libido? Of een bedroevend lege bankrekening en de schurft aan kamperen hebt, maar er toch even uit moet? Dan biedt deze camping met een uniek ‘Happy Singles-concept’ uitkomst.
Vijf van de allerbeste komedieacteurs van Nederland brengen dé kampeerkomedie van 2019. Voor iedereen die single is, dat ooit was, het graag zou willen zijn of juist nooit hoopt te worden. Voor alle kampeerders en krampeerders. Afijn, voor iedereen dus. Want flirten met een wc-rol onder de arm, slapen op een mierenhoop, stiekeme hunkering bij het kampvuur en te intense sociale controle: het was zelden zo hilarisch.
www.bostheaterproducties.nl
‘Single Camping’ is een zoetzure muzikale komedie over vijf kersverse singles op een camping, gerund door een fanatieke therapeute en een genderneutrale animatieclown.
Wat als u net gescheiden bent en u zit de halve zomer in u eentje opgescheept met de kinderen? Of wat als u ze juist tegen uw zin een halve zomer moet missen? Wat als u kampt met een minderwaardigheidscomplex én een verwaarloosd libido? Of een bedroevend lege bankrekening en de schurft aan kamperen hebt, maar er toch even uit moet? Dan biedt deze camping met een uniek ‘Happy Singles-concept’ uitkomst.
Vijf van de allerbeste komedieacteurs van Nederland brengen dé kampeerkomedie van 2019. Voor iedereen die single is, dat ooit was, het graag zou willen zijn of juist nooit hoopt te worden. Voor alle kampeerders en krampeerders. Afijn, voor iedereen dus. Want flirten met een wc-rol onder de arm, slapen op een mierenhoop, stiekeme hunkering bij het kampvuur en te intense sociale controle: het was zelden zo hilarisch.
www.bostheaterproducties.nl
De expositie wordt geopend op zondag 7 juli, 15.00 uur, door Riemke Leusink, voorzitter van de Amersfoortse Voedselbank. Live-muziek wordt verzorgd door “The environmental recycling house band”, o.l.v. Jelle Leusink. Afval bestaat niet en in de kunst al helemaal niet. Negen kunstenaars van Landelijke Kunstenaarsvereniging De Ploegh laten ieder op hun eigen manier zien dat materialen altijd nog een tweede, of zelfs derde keer, gebruikt kunnen worden.
Boodschappenzakjes, hardstenen dorpels, oude atlassen, kleurstaaltjes, knopen, lege tomatenpureeblikjes, onvoltooide werken van andere kunstenaars, overschilderingen van eigen werk, misbaksels, afvalstroken van houtsneden, textielresten en gehaktmolens; het komt allemaal voorbij als basismateriaal voor de in deze expositie getoonde werken.
Ook in eerdere tijden waren kunstenaars op soortgelijke wijze bezig. Van Vincent Van Gogh is het algemeen bekend dat sommige doeken overschilderingen zijn, en ook de schilders uit de Nederlandse Gouden Eeuw bedienden zich daar nogal eens van. In Italië maakte de Arte Povera beweging furore met kunstwerken uit goedkoop, en veelal hergebruikt materiaal; net als de Nouveaux Réalistes in Parijs. Hergebruik is van alle tijden.
De negen deelnemende kunstenaars: Henriëtte Coppes, Janine Eshuis, Flip Lambalk, Rian Peeperkorn, Justyna Pennards-Sycz, Ruben van der Scheer, Maartje Strik, Jos Verschaeren, Niek Wittebrood plaatsen zich met deze bijzondere tentoonstelling in een lange traditie, die waarschijnlijk nog lang zal voortduren.
Voor alle kunstliefhebbers hebben we bij ons Stadscafé iedere twee maanden een nieuwe expositie. Dit keer komt Fotograaf Cees de Vries exposeren met ‘Het Kleine Theater’.
Toen in 2009 het Internationaal Street Art Festival in Amersfoort de naam ‘Spoffin’ kreeg was Cees de Vries er meteen bij. Zijn voorliefde voor straattheater, gecombineerd met zijn passie voor fotografie, maakten het plaatje compleet. Een heleboel acts in 1 weekend gestopt, prachtige momenten, soms dynamisch, soms juist heel erg verstild…Cees weet het momentum enorm goed te pakken. Het zijn pareltjes, zijn foto’s en mooie herinneringen aan vaak hele speciale voorstellingen. Soms heel dichtbij, bijna op de huid, een blik gevangen, een beweging vastgezet, een interactie doorbroken en uit de context gehaald en toch ontzettend herkenbaar als street-art. Intiem, kwetsbaar, komisch, gevaarlijk en op het moment-supreme, of net daarvoor gevangen.
Na 10 jaar racen van hotspot naar hotspot is Cees gestopt en geeft hij het stokje door. De mooie plaatjes gaan we missen en daarom laat Cees een selectie van 7 foto’s zien in ons Stadscafé.
‘Het Kleine Theater’ hangt vanaf 13 augustus aan onze muur en wordt op dinsdag 20 augustus om 18.15 uur geopend door collega fotograaf Cees Wouda. Na de opening kunt u een vorkje meeprikken aan de shared-dining tafel voor 12,50 euro.
De expo is nog te zien t/m eind september.
Het nieuwe seizoen begint Artishock met, onder andere, een expositie van Fotoclub Keistad. Op zaterdag 7 september om 20:00u vindt de feestelijke opening plaats. Op uitnodiging van Galerij Artishock hebben de fotografen de uitdaging aangenomen om op zoek te gaan naar het hart van Soest. Een uitdaging, want Soest is een langgerekt lintdorp en bijna alle leden wonen buiten Soest. Wat krijgen we te zien?
“Wij hebben ook nog maar één voorbeeld gezien. Op die foto staat een hert, het staat in onze besloten Facebookgroep. Het is geen eis, maar ik verwacht wel dat de meeste foto’s landschappelijk zijn. Waar denk je aan als je door Soest rijdt, van Amersfoort naar Baarn, of andersom?” Aan het woord is Evelien Kremer, of Karen van der Kolk, of Tessa Gaakeer. Of alle drie tegelijk. Samen hebben zij in april 2018 Fotoclub Keistad opgericht.
Inloop vanaf 19.30
Opening 20.00
Daarna JazzClub, met het Kai von Rosenberg trio. Vrije toegang.
Taal als brug tussen culturen en vooral als barrière. Een college over taal van Vanja Rukavina. “Door een nieuwe taal te leren kijk je weer als nieuw tegen allerlei dingen aan.”
Spreek je elkaars taal niet, dan is het makkelijk: je verstaat elkaar niet. Punt. Heb je wel enige kennis van een andere taal, dan is het pas echt moeilijk. Dan stap je een andere cultuur binnen, een andere manier van doen, wellicht een andere manier van denken.
Vanja Rukavina (Sarajevo, 1989) kwam in 1992 met zijn ouders in Nederland terecht.
In ‘Language’ stelt hij ‘taal’ centraal. Als brug tussen culturen en vooral als barrière. Waarom is het onmogelijk om iets ‘echt’ te vertalen? Hoe bepaalt taal je visie op de wereld? En is het mogelijk om taal los te koppelen van gevoel en ervaring?
Welkom bij een college over taal. De beste uitvinding die de mens ooit heeft gekend. Een uitvinding die zichzelf heeft uitgevonden. “Door een nieuwe taal te leren kijk je weer als nieuw tegen allerlei dingen aan,” zegt Vanja Rukavina in een interview met ’Den Haag Centraal’.
Vanja Rukavina: veelzijdig acteur
Vanja speelde onder meer in de marathonvoorstelling ‘The Nation’ (2018) bij Het Nationale Theater en won een Arlecchino: beste bijdragende mannenrol. Daarnaast speelde hij in verschillende voorstellingen van Internationaal Theater Amsterdam. Vanja was in 2016 bij ons te zien in ’Nobody Home’. Je kent hem ook van verschillende films en series, waaronder ‘Flikken Maastricht’ (2013), ‘Overspel’ (2015) en ‘Ik weet wie je bent’ (2018).
Deze voorstelling is niet geschikt voor mensen met lichtflitsgevoeligheid door de aanwezigheid van een stroboscoop.
De jonge Engelse schrijfster Lucy Kirkwood werd genomineerd voor een Tony-award voor ‘The Children’, haar internationale theaterhit over het klimaatprobleem. Een tsunami heeft een nucleaire centrale aan de Noordzeekust geraakt en als er radioactief materiaal lekt, is een massale evacuatie naar de rand van het rampgebied noodzakelijk. Onder hen Hazel en Robin, die tot hun pensioen als kernfysici in de centrale werkten. Op een dag staat plotseling hun oud-collega Rose voor de deur, die met een verpletterend voorstel komt.
Regisseur Eric de Vroedt werd meteen gegrepen door het stuk, dat met vlijmscherpe dialogen het grote dilemma van deze tijd aansnijdt: gaan we verder met ons comfortabele leven of nemen we de verantwoordelijkheid om de rotzooi op te ruimen? Acteurs Sylvia Poorta, Stefan de Walle en Antoinette Jelgersma nemen u mee in een driehoeksrelatie in dit grimmige en grappige conversatiestuk, dat herinneringen oproept aan de realiteit van Fukushima en Tsjernobyl.
Tussen de avond dat Nasrdin Dchar zijn vrouw ontmoet en de dag dat ze trouwen, zit vijftien jaar. Waarom heeft het zo lang geduurd, als hij bij de eerste kennismaking al weet dat zij de ware is? Misschien wel omdat trouwen tot de tien meest stressvolle gebeurtenissen uit ons leven behoort. Net als in zijn succesvolle voorstellingen ‘Oumi’ (over zijn moeder) en ‘DAD’ (over zijn vader en het vaderschap) neemt de acteur zijn publiek in ‘JA’ weer mee op een persoonlijke reis, een zoektocht naar volwassenheid, met als universele kern: de liefde. In dezelfde persoonlijke stijl als ‘DAD’ – geselecteerd voor het Theaterfestival 2017 en daar bekroond met de publieksprijs – laat Dchar in ‘JA’ zien hoe hobbelig het pad van de liefde kan zijn.
Van woensdag 16 oktober tot en met woensdag 6 november staat de begane grond van het Rietveldpaviljoen in het teken van de ruimtelijke inrichting van Nederland en Amersfoort.
In de landelijke en rondreizende tentoonstelling Panorama NL geven de rijksadviseurs een wenkend perspectief voor de inrichting van Nederland, daarmee een antwoord formulerend op de grote opgaven als de energietransitie en groeiende steden. Daarnaast geeft de gemeente in Panorama Amersfoort een impressie van de vraagstukken die in Amersfoort spelen voor de ruimtelijke inrichting van de stad. Dit in aanloop naar het opstellen van de Omgevingsvisie in 2020, waarin de gemeente aan moet geven hoe de stad zich kan ontwikkelen tot 2030. Naast de vraagstukken wordt de opbrengst getoond van gesprekken in de stad hierover en kunt u een informatiefilmpje over de ontwikkeling Langs Eem en Spoor bekijken.
FASadE organiseerde verschillende Jane’s Walks in Amersfoort. Fotograaf Rufus de Vries legde deze wandelingen op eigen wijze vast. Ook cursisten van Scholen in de Kunst keken door de bril van Jane Jacobs opnieuw naar Amersfoort. De foto’s zijn te zien op de tentoonstelling met een aantal korte filmpjes, opgenomen tijdens De Dag van de Stad in 2018. De Spaans-Italiaanse fotograaf Mattia Insolera neemt sociale structuren waar en vangt ze in fotobeelden. Een aantal foto’s uit de serie die hij maakte van Vathorst (2012, 033Fotostad) vormt een mooie toevoeging aan de expositie.
Opening en openingstijden
De opening door wethouder Astrid Janssen is op 15 oktober van 16.00 uur tot 17.30 uur. Wilt u hierbij zijn? Meld u zich dan voor 10 oktober aan via omgevingswet@amersfoort.nl
Van 16 oktober tot en met 6 november is het Rietveldpaviljoen open voor publiek van dinsdag tot en met zondag van 12.00 – 17.00 uur en op donderdagavond tot 21.00 uur. Openingstijden vanaf 7 november vindt u te zijner tijd op www.033fotostad.com.
Foto: Dirk Verwoerd
U kunt wel wat spanning in uw leven gebruiken? Dan is de West End-hit ‘Ghost Stories’ net iets voor u. Ruim vijfhonderdduizend bezoekers maakten al een ritje in deze achtbaan van spanning en huiveringwekkende momenten.
Dr. Kuiper, een professor in parapsychologie, geeft een lezing over spookverhalen. Drie daarvan zijn hem in het bijzonder bijgebleven: die van een nachtwaker, een jonge bestuurder en een snelle zakenman die zijn eerste kind verwacht. Hebben hun onverklaarbare geschiedenissen iets met elkaar te maken? Kom lekker griezelen in het theater, want bang zijn was nog nooit zo leuk.
De aangrijpende toneelvoorstelling ‘Up’; het vervolg op ‘PAAZ’ (naar de boeken van Myrthe van der Meer) door comédienne Yora Rienstra.
‘UP’ is het aangrijpende vervolg op de zeer succesvolle eerdere bewerking van ‘PAAZ’, het bejubelde debuut van schrijfster Myrthe van der Meer. Als geen ander weet comédienne Yora Rienstra, die ‘PAAZ’ twee seizoenen lang in uitverkochte zalen speelde, de leefwereld en de persoonlijkheid van Emma te vangen. Tot haar ongeloof en schrik moet Emma opnieuw de kliniek in, omdat haar specialist haar uitbundige geluksgevoel niet vertrouwt. Twee jaar geleden was ze een tijd opgenomen, en uitgerekend nu, nu ze zich sterk voelt en zelfs ‘een waanzinnig gevoel van geluk’ ervaart, herhaalt de geschiedenis zich. Wat een misverstand, en wat een vernedering.
In ‘UP’ krijgen we nader zicht op Emma’s ‘hersenstormen’. Haarscherp en met veel humor verwoordt ze de angstaanjagende momenten waarop de wanen toeslaan. In de ziekenhuiswinkel spreekt iedereen opeens in een onbekende taal, en bestaat die enge hond die haar beloert nu wel of niet? “Het is alsof je verliefd wordt, elke keer opnieuw. Je wordt verliefd op het leven, maar het leven maakt het steeds weer met je uit.”
De aangrijpende toneelvoorstelling ‘Up’; het vervolg op ‘PAAZ’ (naar de boeken van Myrthe van der Meer) door comédienne Yora Rienstra.
‘UP’ is het aangrijpende vervolg op de zeer succesvolle eerdere bewerking van ‘PAAZ’, het bejubelde debuut van schrijfster Myrthe van der Meer. Als geen ander weet comédienne Yora Rienstra, die ‘PAAZ’ twee seizoenen lang in uitverkochte zalen speelde, de leefwereld en de persoonlijkheid van Emma te vangen. Tot haar ongeloof en schrik moet Emma opnieuw de kliniek in, omdat haar specialist haar uitbundige geluksgevoel niet vertrouwt. Twee jaar geleden was ze een tijd opgenomen, en uitgerekend nu, nu ze zich sterk voelt en zelfs ‘een waanzinnig gevoel van geluk’ ervaart, herhaalt de geschiedenis zich. Wat een misverstand, en wat een vernedering.
In ‘UP’ krijgen we nader zicht op Emma’s ‘hersenstormen’. Haarscherp en met veel humor verwoordt ze de angstaanjagende momenten waarop de wanen toeslaan. In de ziekenhuiswinkel spreekt iedereen opeens in een onbekende taal, en bestaat die enge hond die haar beloert nu wel of niet? “Het is alsof je verliefd wordt, elke keer opnieuw. Je wordt verliefd op het leven, maar het leven maakt het steeds weer met je uit.”
Een gezin vertrekt naar Frankrijk: de zonnepanelen werken, de biologische koeien grazen zich gelukkig, de gepensioneerde gasten knuffelen met oerkippen. Alles loopt zo gesmeerd als paturain. De volstrekt uit elkaar gegroeide Nederlandse familie heeft zich hier weten te herpakken. Maar of ze nu wezenlijk gelukkiger zijn? Op een dag staat er een jongeman op het erf. Iedereen raakt van hem in de ban, wil bij hem zijn, door hem worden bezeten. Ooit vertrok het gezin op een letterlijke manier, nu vertrekken ze pas echt.
Regisseur Jeroen de Man maakt een stuk over mensen die de ballen hebben om alles anders te doen. Die op zoek gaan naar dat groenere gras bij de buren, beseffen dat ze teleurgesteld kunnen raken, maar het risico toch aangaan om grotere levensvreugde te vinden. Hij trok met de cast naar Frankrijk om te repeteren en te filmen. De opnames maken onderdeel uit van deze voorstelling, die is als een smoothie, waar stiekem LSD aan toegevoegd is.
‘Aïda’ is misschien wel de populairste opera ooit gecomponeerd. Giuseppe Verdi schreef talloze pakkende melodieën, van de overweldigende ‘Triomfmars’ met dansers en een groot koor tot aan de vele intieme, hartverscheurende solo’s en duetten. Het exotische verhaal leent zich voor spectaculair theater, maar is tegelijk een intiem en ontroerend drama, waarin liefde het wint van vijandschap. De Egyptische legeraanvoerder Radames mag na zijn overwinning op de Ethiopiërs trouwen met koningsdochter Amneris. Maar hij heeft heimelijk een relatie met Amneris’ slavin Aïda, dochter van de overwonnen Ethiopische koning. Hun liefde leidt uiteindelijk tot de ultieme opoffering.
Wie Verdi’s muziek hoort, waant zich in het oude Egypte en voelt de liefde opbloeien. De opera wordt door Charkov City Opera & Ballet in samenwerking met een Nederlands artistiek team naar de theaters gebracht, in een regie van Marc Krone en onder muzikale leiding van Jeroen Weierink.